Happy Mother's Day
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg kirsten
10 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Cato Ridge
Lieve lezers,
Fijne Moederdag voor alle moeders!
Ik kon het toch niet laten om er nog een blog uit te gooien, vandaar dat ie er toch wat sneller is dan verwacht.
Deze blog zal in het teken staan van de vakantie met mijn vader en broertje waarbij we een hoop gezien en gedaan hebben.
Vrijdag 1 mei vertrok mijn vader samen met mijn broertje naar Zuid-Afrika. Ze verbleven eerst nog even in Johannesburg, waarbij ze zaterdags een bezoekje brachten aan het apartheidsmuseum. Zondags vlogen ze van Johannesburg naar Durban, de auto opgehaald en op naar Hillcrest. Waar ze van zondag op maandag verbleven.
Maandag ochtend zouden me vader en broertje om half negen vertrekken vanuit Hillcrest en rijden naar GGA. Het bleek dat ze zich al snel hadden aangepast aan het Afrikaanse leven, want het werd een half uurtje later dan gepland. Maar wat maakte eigenlijk dat half uurtje uit op die tweeënhalve maand ?! Ik was allang blij dat ze kwamen! Na even rijden en goed zoeken, aangezien de navigatie niet echt meewerkte , kwamen ze rond een uur of 10 aan op God’s Golden Acre.
Ik gaf ze een rondleiding over het terrein en ik liet zien waar ik woon en leef. Ondertussen al veel wezen bijkletsen. Rond het middag uur vertrokken we richting Drakensbergen.
Een lange weg moesten we volgen. Een weg die ons al zigzaggend door de mooie natuur leidde naar het Ampitheater in Drakensbergen. Een grote backpackers (slaapverblijf) met prachtig uitzicht op de bergen. De avond doorgekomen met rummikub en een spel kaarten. Ook kreeg ik even een update van me broertje van de nieuwe muziek… dan merk je ineens dat je wel aardig afgezonderd van de buitenwereld leeft. Je staat er niet echt bij stil, maar nieuwe gemaakte muziek die op de radio te horen is gaat ook gewoon door. Dat geldt hetzelfde voor het nieuws, deze vier maanden krijg je daar nauwelijks tot niets van mee. Tenzij je wat vanuit thuis meekrijgt of er wat van op Facebook leest en zo zijn er nog wel meer dingen. Soms lijkt het of de tijd even stil staat.
De volgende dag moesten we er alweer vroeg uit. Om 7:20 uur stonden we klaar staan voor de Lesotho tour (de Monantsa pass). Een lange dag die te ons te wachten stond, maar dat was het uiteindelijk meer dan waard! Na een korte introductie vertrokken we naar Lesotho. Met een busje gingen we met 11 personen + 1 guide op pad. Verschillende nationaliteiten: Duitsers, Engelsen, Amerikanen en wij Nederlanders. Eerst nog even 2 ½ rijden (i.v.m. werkverkeer dat het zo lang duurde) om bij de boarding te komen. Het was een ander boarding dan bij de Sani Pass tour. Nu kregen we namelijk niet nog een stempel om Lesotho binnen te gaan, het was alleen een stempel dat je uit Zuid-Afrika ging. Zoals onze tourguide David aangaf: “You are for one day illegale”.
We reden eerst naar een plaatselijke school, daar kregen van een van de medewerkers een introductie met daarbij een stukje geschiedenis over de school.
Ook mochten we de klassen van binnen bekijken waarop dat moment kinderen aan het werk waren. Toen wij eenmaal binnen kwamen waren ze dat natuurlijk niet meer…
Eenmaal ’t schooltje bezocht konden we beginnen aan het hiken. Een mooie wandeltocht in de bergen. Alleen die mooie wandeltocht had een pittig eindstuk om naar boven te klimmen. Toen we boven waren en het prachtige uitzicht zagen, was dat pittige eindstuk al snel even vergeten. We kregen een ruime pauze om te lunchen en onze guide vertelde ons nog een hoop over het land zelf en over het ontstaan daarvan.
De muurtekeningen bekeken, van het uitzicht genoten en na een hoop informatie te hebben opgedaan begonnen we aan de terugweg, die een stuk gemakkelijker ging. Teruggekomen bij het plaatselijk schooltje hadden zich inmiddels al heel wat meer kinderen verzameld die graag met onze wilde spelen. Daar kregen we dan ook zeker even de tijd voor, de mannen onder ons gingen met de jongens voetballen en degene die achterbleven mochten de kinderen een voor een optillen, vraag me niet waarom, maar dat wilde ze graag.
Vervolgens reden we verder om traditioneel bier te proeven, dit smaakte zeker niet slecht! Daarna reden we door en kwamen we uit bij de plaatselijke healer. Dat is een man die mensen geneest als ze ziek zijn, denk aan hoofdpijn, misselijkheid, buikpijn, maar ook mentale aandoeningen. Het was een gift die hij vroeger heeft gekregen. Vanaf 2001 tot 2005 had hij op straat geleefd in Johannesburg, eenmaal weer een beetje opgeknapt en genoeg geld te hebben gespaard kwam hij weer terug naar Lesotho. Sindsdien heeft hij patiënten onder zijn hoede. Er zijn 2 healers in Lesotho. Ook wordt hij regelmatig gevraagd in Pretoria en Johannesburg om mensen te genezen.
Toen we eenmaal klaar waren met vragen stellen stapte we het busje weer in en reden we naar een hutje. Daar gingen we eten proeven die de bevolking regelmatig eet. Het was spinazie met een soort rijstepap. Voor de liefhebbers kon er nog een biertje bij gedronken worden.
Het was inmiddels tijd om weer terug te keren, want om 16.00 uur gaat de boarding dicht.
Na de boarding was het weer ruim 2 uur rijden en waren we rond 18.00 uur terug in de lodge.
Een hele mooie en bijzondere dag!
Woensdag 6 mei gingen we vroeg in de ochtend rijden. De planning was nu naar St. Lucia. GGA ligt tussen Drakensberg en St.Lucia in dus het was een aardig stuk rijden. Eerst ruim drie ½ uur terug rijden in de richting van GGA om vervolgens nog eens 3 á 4 uur te rijden.
Rond een uur of drie kwamen we aan in St. lucia. St. Lucia is helemaal niet groot. Het heeft ook een hele lange bekende straat (the Mackenzie street) met allemaal eettentjes, shops en booking kantoortjes. We gingen alvast een eettentje opzoeken voor de avond, waarbij we een nijlpaard (hippo) al grazend bij het zwembad van een ander hostel zagen staan. Dit schijnt normaal te zijn, zo kwamen we later achter. Ook lopen de nijlpaarden ’s avonds regelmatig over straat.
Voor de avond stond de nightdrive gepland.
Om half acht werden we opgehaald. Er was niemand anders dus heerlijk relaxt. Het waren mensen die dit voor hun zelf deden, dus niet vanuit een organisatie. Tijdens de nightdrive even een koffie pauze gehouden aan het strand met de het geluid van de oceaan op de achtergrond. Ook bij deze trip een hoop te weten gekomen over de mensen in St. Lucia en de dieren zelf en ze natuurlijk gespot!
Om kwart over 10 ’s avonds waren we terug. Het was snel slapen, want om vier uur ging de wekker weer. Er stond voor de donderdag een gamedrive op de planning. Om 5 uur in de ochtend werden we met de jeep opgehaald waarna we nog wat andere mensen oppikte en toen gingen rijden naar Hluhluwe. Om 6 uur kwamen we bij het park aan en na wat papierwerk konden we naar binnen. Eerst gingen we de noord-kant rijden dat heet Imfolozi en daarna de zuid-kant en dat heet Hluhluwe. Dit omdat Imfolozi meer bebost is en je dus wat minder zou kunnen zien en Hluhluwe heeft meer open gebieden. In Imfolozi hadden we de wilddogs gezien en de olifanten. Helaas hebben we leeuwen gemist. Een jeep voor ons gaf aan dat ze op het grote gras oppervlak naar beneden liepen, maar we hadden ze niet gevonden.
Eenmaal het rondje in Imfolozi te hebben gehad gingen naar de Hluhuwe. Daar zagen we inderdaad meer dieren. Rond half negen kregen we ons ontbijt en gingen we daarna verder op zoek naar de beesten.
Wat we zoal gezien hebben: Giraffen, Impala’s, neushoorns (en een baby neushoorn), zebra’s, de buffalo, gnoe, nijlpaarden, hyena’s en nog meer.
Om 12.30 uur kregen we een BBQ lunch in het park en daarna reden we langzaam weer terug. Om 15.00 was de gamedrive voorbij en werden we weer naar onze lodge teruggebracht.
’s Avonds heerlijk niets gedaan, want het was een lange dag, maar wel heel erg gebruik gemaakt van de gratis Wifi. Wat kan je dat toch missen…
Vrijdag was alweer de laatste dag. ’s Ochtends de hippo en croc boat tour gedaan en daarna naar Cape Vidal gereden. Daar gingen we even naar het strand (waarvoor je eerst nog 32 km moest rijden). Een prachtig plaatje, dat was het wel! Een mooie afsluiting van de vakantie.
Al werd de afsluiting nog mooier op de terugweg vanuit Cape vidal. Je probeert bij alle gamedrives de leeuwen en de luipaard te zien, wat niet lukte en dan rij je ineens op een weg waar je het totaal niet meer zou verwachten loopt daar de luipaard! Een cadeautje mag ik wel zeggen!
Helaas te laat voor de foto want het ging erg snel, maar we hebben hem ieder geval gezien. In totaal vier dieren van de BIG FIVE mogen zien.
Teruggekomen op GGA had mamma Shareen heerlijke Chickenpie gemaakt. M’n vader en broertje bleven voor één nachtje slapen en gingen zaterdags negen mei weer terug naar Nederland.
Negen mei hield ook in dat we nog precies één maand op GGA te gaan hebben. Negen juni zullen we namelijk vertrekken.
De tijd lijkt wel als maar sneller te gaan nu!
A.s. donderdag (14 mei) staat nog een mooie week te wachten. Dan vertrek ik samen met Marit, Christal en Thom naar Capetown, waar we ook vast een hoop zullen zien en meemaken.
Tot de volgende blog!
Liefs,
Kirsten.
Fijne Moederdag voor alle moeders!
Ik kon het toch niet laten om er nog een blog uit te gooien, vandaar dat ie er toch wat sneller is dan verwacht.
Deze blog zal in het teken staan van de vakantie met mijn vader en broertje waarbij we een hoop gezien en gedaan hebben.
Vrijdag 1 mei vertrok mijn vader samen met mijn broertje naar Zuid-Afrika. Ze verbleven eerst nog even in Johannesburg, waarbij ze zaterdags een bezoekje brachten aan het apartheidsmuseum. Zondags vlogen ze van Johannesburg naar Durban, de auto opgehaald en op naar Hillcrest. Waar ze van zondag op maandag verbleven.
Maandag ochtend zouden me vader en broertje om half negen vertrekken vanuit Hillcrest en rijden naar GGA. Het bleek dat ze zich al snel hadden aangepast aan het Afrikaanse leven, want het werd een half uurtje later dan gepland. Maar wat maakte eigenlijk dat half uurtje uit op die tweeënhalve maand ?! Ik was allang blij dat ze kwamen! Na even rijden en goed zoeken, aangezien de navigatie niet echt meewerkte , kwamen ze rond een uur of 10 aan op God’s Golden Acre.
Ik gaf ze een rondleiding over het terrein en ik liet zien waar ik woon en leef. Ondertussen al veel wezen bijkletsen. Rond het middag uur vertrokken we richting Drakensbergen.
Een lange weg moesten we volgen. Een weg die ons al zigzaggend door de mooie natuur leidde naar het Ampitheater in Drakensbergen. Een grote backpackers (slaapverblijf) met prachtig uitzicht op de bergen. De avond doorgekomen met rummikub en een spel kaarten. Ook kreeg ik even een update van me broertje van de nieuwe muziek… dan merk je ineens dat je wel aardig afgezonderd van de buitenwereld leeft. Je staat er niet echt bij stil, maar nieuwe gemaakte muziek die op de radio te horen is gaat ook gewoon door. Dat geldt hetzelfde voor het nieuws, deze vier maanden krijg je daar nauwelijks tot niets van mee. Tenzij je wat vanuit thuis meekrijgt of er wat van op Facebook leest en zo zijn er nog wel meer dingen. Soms lijkt het of de tijd even stil staat.
De volgende dag moesten we er alweer vroeg uit. Om 7:20 uur stonden we klaar staan voor de Lesotho tour (de Monantsa pass). Een lange dag die te ons te wachten stond, maar dat was het uiteindelijk meer dan waard! Na een korte introductie vertrokken we naar Lesotho. Met een busje gingen we met 11 personen + 1 guide op pad. Verschillende nationaliteiten: Duitsers, Engelsen, Amerikanen en wij Nederlanders. Eerst nog even 2 ½ rijden (i.v.m. werkverkeer dat het zo lang duurde) om bij de boarding te komen. Het was een ander boarding dan bij de Sani Pass tour. Nu kregen we namelijk niet nog een stempel om Lesotho binnen te gaan, het was alleen een stempel dat je uit Zuid-Afrika ging. Zoals onze tourguide David aangaf: “You are for one day illegale”.
We reden eerst naar een plaatselijke school, daar kregen van een van de medewerkers een introductie met daarbij een stukje geschiedenis over de school.
Ook mochten we de klassen van binnen bekijken waarop dat moment kinderen aan het werk waren. Toen wij eenmaal binnen kwamen waren ze dat natuurlijk niet meer…
Eenmaal ’t schooltje bezocht konden we beginnen aan het hiken. Een mooie wandeltocht in de bergen. Alleen die mooie wandeltocht had een pittig eindstuk om naar boven te klimmen. Toen we boven waren en het prachtige uitzicht zagen, was dat pittige eindstuk al snel even vergeten. We kregen een ruime pauze om te lunchen en onze guide vertelde ons nog een hoop over het land zelf en over het ontstaan daarvan.
De muurtekeningen bekeken, van het uitzicht genoten en na een hoop informatie te hebben opgedaan begonnen we aan de terugweg, die een stuk gemakkelijker ging. Teruggekomen bij het plaatselijk schooltje hadden zich inmiddels al heel wat meer kinderen verzameld die graag met onze wilde spelen. Daar kregen we dan ook zeker even de tijd voor, de mannen onder ons gingen met de jongens voetballen en degene die achterbleven mochten de kinderen een voor een optillen, vraag me niet waarom, maar dat wilde ze graag.
Vervolgens reden we verder om traditioneel bier te proeven, dit smaakte zeker niet slecht! Daarna reden we door en kwamen we uit bij de plaatselijke healer. Dat is een man die mensen geneest als ze ziek zijn, denk aan hoofdpijn, misselijkheid, buikpijn, maar ook mentale aandoeningen. Het was een gift die hij vroeger heeft gekregen. Vanaf 2001 tot 2005 had hij op straat geleefd in Johannesburg, eenmaal weer een beetje opgeknapt en genoeg geld te hebben gespaard kwam hij weer terug naar Lesotho. Sindsdien heeft hij patiënten onder zijn hoede. Er zijn 2 healers in Lesotho. Ook wordt hij regelmatig gevraagd in Pretoria en Johannesburg om mensen te genezen.
Toen we eenmaal klaar waren met vragen stellen stapte we het busje weer in en reden we naar een hutje. Daar gingen we eten proeven die de bevolking regelmatig eet. Het was spinazie met een soort rijstepap. Voor de liefhebbers kon er nog een biertje bij gedronken worden.
Het was inmiddels tijd om weer terug te keren, want om 16.00 uur gaat de boarding dicht.
Na de boarding was het weer ruim 2 uur rijden en waren we rond 18.00 uur terug in de lodge.
Een hele mooie en bijzondere dag!
Woensdag 6 mei gingen we vroeg in de ochtend rijden. De planning was nu naar St. Lucia. GGA ligt tussen Drakensberg en St.Lucia in dus het was een aardig stuk rijden. Eerst ruim drie ½ uur terug rijden in de richting van GGA om vervolgens nog eens 3 á 4 uur te rijden.
Rond een uur of drie kwamen we aan in St. lucia. St. Lucia is helemaal niet groot. Het heeft ook een hele lange bekende straat (the Mackenzie street) met allemaal eettentjes, shops en booking kantoortjes. We gingen alvast een eettentje opzoeken voor de avond, waarbij we een nijlpaard (hippo) al grazend bij het zwembad van een ander hostel zagen staan. Dit schijnt normaal te zijn, zo kwamen we later achter. Ook lopen de nijlpaarden ’s avonds regelmatig over straat.
Voor de avond stond de nightdrive gepland.
Om half acht werden we opgehaald. Er was niemand anders dus heerlijk relaxt. Het waren mensen die dit voor hun zelf deden, dus niet vanuit een organisatie. Tijdens de nightdrive even een koffie pauze gehouden aan het strand met de het geluid van de oceaan op de achtergrond. Ook bij deze trip een hoop te weten gekomen over de mensen in St. Lucia en de dieren zelf en ze natuurlijk gespot!
Om kwart over 10 ’s avonds waren we terug. Het was snel slapen, want om vier uur ging de wekker weer. Er stond voor de donderdag een gamedrive op de planning. Om 5 uur in de ochtend werden we met de jeep opgehaald waarna we nog wat andere mensen oppikte en toen gingen rijden naar Hluhluwe. Om 6 uur kwamen we bij het park aan en na wat papierwerk konden we naar binnen. Eerst gingen we de noord-kant rijden dat heet Imfolozi en daarna de zuid-kant en dat heet Hluhluwe. Dit omdat Imfolozi meer bebost is en je dus wat minder zou kunnen zien en Hluhluwe heeft meer open gebieden. In Imfolozi hadden we de wilddogs gezien en de olifanten. Helaas hebben we leeuwen gemist. Een jeep voor ons gaf aan dat ze op het grote gras oppervlak naar beneden liepen, maar we hadden ze niet gevonden.
Eenmaal het rondje in Imfolozi te hebben gehad gingen naar de Hluhuwe. Daar zagen we inderdaad meer dieren. Rond half negen kregen we ons ontbijt en gingen we daarna verder op zoek naar de beesten.
Wat we zoal gezien hebben: Giraffen, Impala’s, neushoorns (en een baby neushoorn), zebra’s, de buffalo, gnoe, nijlpaarden, hyena’s en nog meer.
Om 12.30 uur kregen we een BBQ lunch in het park en daarna reden we langzaam weer terug. Om 15.00 was de gamedrive voorbij en werden we weer naar onze lodge teruggebracht.
’s Avonds heerlijk niets gedaan, want het was een lange dag, maar wel heel erg gebruik gemaakt van de gratis Wifi. Wat kan je dat toch missen…
Vrijdag was alweer de laatste dag. ’s Ochtends de hippo en croc boat tour gedaan en daarna naar Cape Vidal gereden. Daar gingen we even naar het strand (waarvoor je eerst nog 32 km moest rijden). Een prachtig plaatje, dat was het wel! Een mooie afsluiting van de vakantie.
Al werd de afsluiting nog mooier op de terugweg vanuit Cape vidal. Je probeert bij alle gamedrives de leeuwen en de luipaard te zien, wat niet lukte en dan rij je ineens op een weg waar je het totaal niet meer zou verwachten loopt daar de luipaard! Een cadeautje mag ik wel zeggen!
Helaas te laat voor de foto want het ging erg snel, maar we hebben hem ieder geval gezien. In totaal vier dieren van de BIG FIVE mogen zien.
Teruggekomen op GGA had mamma Shareen heerlijke Chickenpie gemaakt. M’n vader en broertje bleven voor één nachtje slapen en gingen zaterdags negen mei weer terug naar Nederland.
Negen mei hield ook in dat we nog precies één maand op GGA te gaan hebben. Negen juni zullen we namelijk vertrekken.
De tijd lijkt wel als maar sneller te gaan nu!
A.s. donderdag (14 mei) staat nog een mooie week te wachten. Dan vertrek ik samen met Marit, Christal en Thom naar Capetown, waar we ook vast een hoop zullen zien en meemaken.
Tot de volgende blog!
Liefs,
Kirsten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
